Doe ik het wel, doe ik het niet, doe ik het wel of doe ik het niet?
Na een poosje van twijfelen, was ik eind december 2017 eindelijk overtuigd dat ik mee moest gaan doen aan de Burgermesterverkiezingen van 2018. Mijn sprookje begon eigenlijk al zo’n 18 jaar geleden in het jaar 2000. Toen heb ik als prinses meegedaan met onze toenmalige carnavalsgroep ‘Iets hel anders’. Waren er weinig mannelijke kandidaten, zat de Burgemestersdeinsdag even in een slop? Ik weet het niet meer, maar wel dat het ons zo leuk zou lijken om een keer een vrouwelijke burger de scepter te laten zwaaien in onze mooie Bônneland. Nu, bij deze special 33e editie, kon ik de kans niet voorbij laten gaan, om te ontdekken of mijn sprookje van 18 jaar geleden, werkelijkheid zou kunnen worden! Mijn twijfels waren verdwenen, en zoals in mijn liedje terug te horen was: “Ik hoef geen prinses te zijn, ik weet het nu zeker, ik wil d’n burger zijn!!”
Dus… En dan begint het pas echt allemaal! Zo’n speciale dag kan en wil je niet alleen mee maken, dus werden familie en vrienden gevraagd of ze er samen met mij en Petra een onvergetelijke dag van wilden gaan maken. Nou, dat was in no-time gebeurd en een paar dagen later werd de eerste vergadering belegd. Verschillende ideeën werden geroepen, maar uiteindelijk was het idee uit 2000 nog niet zo verkeerd! Het sprookje van Cinderella (Assepoester) werd het thema.
Nou en toen konden we aan de gang. Samen met mijn zus een liedje maken, mijn hele campagneteam aan de knutsel gezet, meer dan 300 rode hartjes werden geknipt en geplakt. Het ontwerp en foto’s voor de poster natuurlijk door mijn eigen vriendinnetje gemaakt. De posters werden gedrukt en zo ook de liedjes. Wat gaan we met de kinderen doen in ’t Slotje? Wat delen we uit? Enz. enz. Op zoek naar de juiste kledij, allemaal lakeien en hofdames om heen! Wat zal mijn campagneteam er prachtig uit zien en wat zal ik trots zijn om daar middenin te staan op Burgemestersdeinsdag. Dat hebben zeker we voor elkaar gekregen!
En eindelijk was het dan 13 februari, de eerste vrouwelijke Burgermester van Bônneland zou vandaag gekozen gaan worden. Om 09.11 werd er bij ons verzameld om met zijn allen te gaan ontbijten. Lekkere warme worstenbroodjes, gekookte eieren en goed belegde broodjes met koffie en thee. Een goed begin van de dag. Met een goed gevulde maag, konden we er stevig tegenaan.
Wandelend gingen we naar huize Maasland. Zenuwen had ik nog niet. Die kwamen ook niet, want voor je het weet, staat DTV, Omroep Walraven en het Brabants Dagblad met een microfoon voor je neus om allerlei interviews af te nemen. Beetje spannend allemaal, dat wel! Al snel mochten we het podium op en opende ik samen met keukenprinses Jolanda en Hippie Doretti deze mooie dag met het lied; “Het leven is goed in ‘t Brabantse land”. De kop was er af. Daarna ieder ons eigen lied zingen en voor het eerst in de geschiedenis mochten de mannen hun stem uit gaan brengen!!! Vooral voor mijn vader en schoonvader was dit een geweldig en uniek moment! De “echte” burgemeester Wobine was ook speciaal naar huize Maasland gekomen om deze bijzondere dag mee te mogen maken! Ze ging graag nog met de kandidaten op de foto. Mijn dag was NU al top en nog maar net begonnen!
Op naar ’t Slotje, tjee wat was het hier gezellig! Alle kinderen waren prachtig verkleed. Hier mochten we een extra activiteit voor de kinderen organiseren. Wij hadden 400 ballonnen opgeblazen, die de kinderen in 2 minuten kapot mochten trappen. Het leek wel vuurwerk. Het knallen was oorverdovend. Wat werd er enthousiast en fanatiek gestampt en in een mum van tijd waren alle ballonnen stuk. Daarna mochten alle kinderen weer terug in de lange rij om hun stem uit te brengen. De langste rij met kinderen stond achter Cindyrella en ik was natuurlijk ontzettend blij dat zij voor mij hadden gestemd! Die had ik alvast in mijn zak.
Toen naar De Brug en daar heb ik ff een broodje gegeten. Mijn tank weer vol geladen en ik kon er weer tegenaan. Bij de quiz had ik al snel een vraag fout en kon ik mij voorbereiden op mijn eigen campagnelied. Het ging weer gesmeerd. Mijn stem hield stand, de tekst kon ik dromen…
Bij Thekes in de zaal was het gezellig en waren er veel live bij op Facebook. Mijn gedachten gingen even terug naar een jaar geleden, toen op het grote scherm bekend werd dat Bônneland, voor het eerst een vrouwelijke Burgemester zou krijgen in 2018 en ik moet toegeven dat het toen al bij mij begon te kriebelen. En niet bij mij alleen…
Op naar Boer Bens en daar ging bijna het dak eraf. De heren van mijn campagneteam mochten dit keer niet mee het podium op. (leek mij verstandig 😉 Maar ook vóór mij gingen de bordjes precies op tijd de lucht in. 1-2-3-4… Hebben we weken op geoefend met de mannen. Wat was ik trots op mijn mannen!! Maar zeker ook op mijn trouwe fans van de Schaafloepers, die vanmiddag een verrassingsoptreden verzorgden voor iedereen aanwezig in de schuur! Een ode aan de eerste vrouwelijk Burgemester… wie het ook mocht worden. Dank je wel!
Daarna gingen we met zijn allen in één bus richting Thekes. Even een heerlijk hapje eten met mijn campagneteam bij de Kleine Oma, om vervolgens nog 1x flink te knallen in de tent! Heel blij verrast was ik toen mijn collega’s van de eerste stap, als mannen verkleed, met een groot spandoek binnen kwamen, om te proberen nog 5 extra stemmen te winnen. Helaas trapten de dames van de Raad van Elf hier niet in.. Hahaha… Tja en dan? En dan wordt het toch wel spannend, als je die lange rij nog ziet bij het stemhokje. Alle mannen mochten tot 20 uur stemmen en dat werd dus nog volop gedaan! Vervolgens is ineens het stemhokje weg en weet je dat de stemmen geteld gaan worden. Wat kan wachten dan lang duren… Wie zou de eerste vrouwelijke Burgemester van Bônneland worden?
Nadat Eef van Hoogstraten (Burgemester 2017) zijn attributen had ingeleverd en weer in zijn normale kleding het podium mocht verlaten, werden we door Prins Berry het podium opgeroepen en daar stonden we dan met zijn drietjes. Hippie oma Doretti werd beloond met de 3de plaats. Daar stonden keukenprinses Jolanda en ik dan, hand in hand. Jolanda werd tot loco benoemd, ik hoorde hard gejuich en applaus in de tent en opeens drong het tot me door: De Herpse mannen hadden voor Cindyrella gekozen als eerst vrouwelijke Burgemester ooit!!! Door Fred en Bart werd ik mooi aangekleed met de jas, de steek en een prachtige sjerp. Ik werd met kettingen behangen. Nadat de mannen van mijn campagneteam, samen met de hofkapel, nog het liedje “Oh wat ben je mooi” hadden gezongen, benoemde ik Thekes tot burgemestercafé! Samen met mijn campagneteam zong ik nog één keer het liedje: “1-2-3-4 Cindyrella, ik sta hier”. Daarna kwamen heel veel mensen in de tent naar voren om mij en Petra te feliciteren. Tjee wat gek, dacht ik, wat gebeurt er allemaal? Maar veel tijd om na te denken had ik niet. Weer een interview voor tv, nu samen met mijn vriendinnetje. En daarna snel naar ’t Slotje om de jeugdcarnaval af te sluiten. In een grote erehaag werden wij ontvangen door alle kinderen! Man man, wat heb ik daar van genoten en ik niet alleen kan ik vertellen. Geweldig om jong en oud zo samen te zien! Vooral bij het liedje van tante Rita, krijg ik telkens opnieuw weer kippenvel: Wa is ’t toch schôn same!
En dan loopt de dag bijna ten einde. Op naar de Trienverbranding, onder begeleiding van de Bônlander Hofkapel 2.0 mocht ik haar in vuur en vlam zetten. Menigeen zag ik een traan weg vegen. Carnaval 2018, wat was je mooi! Nadat we nog een heerlijk bônnesoepke van Diny hadden gegeten, zat de dag er echt op… Mijn sprookje is werkelijkheid geworden:
UNNE CARNAVAL OM NOOIT MEER TE VERGETEN!!!
Samen met Petra en mijn campagneteam gaan we er een grandioos jaar van maken!!
Groetjes jullie Burger Cindy